Autor: admin

Wykorzystanie wodoru jako paliwa przyszłości jest możliwe, ale wymaga wielu skoordynowanych działań.

Wielkie zmiany w gospodarce, energetyce czy komunikacji realizują się w dwóch scenariuszach. Mogą być wynikiem ewolucyjnych zmian, na przykład takich jak przechodziły przez lata silniki samochodów benzynowych, mogą też następować skokowo, jak w przypadku zmian w możliwościach telefonów komórkowych po premierze pierwszego smartfona. W budowaniu infrastruktury wodorowej można połączyć oba scenariusze, ale konieczne są przynajmniej 3 kroki, które pozwolą zmienić technologiczną nowinkę w stały element naszej codzienności.

Krok pierwszy to przekonanie miast do rozwoju infrastruktury pozyskiwania i dystrybucji wodoru. Jedynie samorządy, jako gracze rynkowi wagi ciężkiej, są w stanie udźwignąć koszty instalacji i obsługi wodoru, a przy tym mogą na wiele lat rozłożyć ryzyka i koszty takiego przedsięwzięcia. Dzięki ich zaangażowaniu możliwe będzie nie tylko wykorzystanie wodoru w charakterze paliwa – w transporcie miejskim-  ale i zmobilizowanie firm technologicznych do poszukiwania bardziej wydajnych i tańszych rozwiązań.

Krok drugi, to stworzenie sieci stacji tankowania i przesyłania wodorów, która umożliwi wykorzystanie tego nośnika energii w transporcie i przemyśle. Firmy działające w tych branżach zanim zdecydują się na wykorzystanie wodoru, muszą mieć zapewnione nieprzerwane i bezpieczne źródło dostępu do niego. Włączanie kolejnych miast w sieć połączeń, zapewni zwiększenie dostępności i atrakcyjności tej formy zasilania.

Ostatni, krok trzeci, to zejście poziom niżej w dystrybucji wodoru, czyli włączenie do systemu użytkowników indywidualnych. Mogą to być firmy operujące w granicach miast, dostawcy, przewoźnicy oraz floty pojazdów wykorzystywane przez urzędników. Dopiero umożliwienie i popularyzowanie tej formy transportu może na końcu upowszechnić wodór jako paliwo i sprawić, że zainteresują się nim prywatni właściciele aut na skalę powszechną.

W ramach tych „kroków milowych” mogą się pojawić rewolucyjne pomysły i rozwiązania, które popchną do przodu proces modernizacji transportu i przemysłu. Codziennie na świecie pojawiają się nowe przykłady na to, jak można wykorzystać wodór – od zasilania domów pasywnych, przez sprzęt ratownictwa wodnego, skończywszy na hulajnogach elektrycznych. Aby wdrożenie było możliwe potrzebna jest jednak realizacja podstawowych kroków. By koordynować działania prowadzące do rozwoju infrastruktury wodorowej, powstała inicjatywa Wodór2030.pl, zainicjowana przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR.

Unia Europejska podąża w kierunku Nowego Zielonego Ładu. Polska może w tym odegrać znaczącą rolę.

Znawcy polityki europejskiej coraz częściej wskazują na to, że w przyszłych perspektywach budżetowych środki do rozdysponowania pomiędzy krajami członkowskimi będą zmieniały „koszyki” do których są przypisywane.  Mniejsze znaczenie będzie miał rozwój, zwłaszcza infrastruktury, większy nacisk położony zaś będzie na działania proekologiczne, które ujęte są w Europejskim Zielonym Ładzie. Celem tego ładu jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do roku 2050. Choć neutralność klimatyczna kojarzona jest głównie z sektorem energetycznym, bardzo ważnym elementem zmian jest transport, zwłaszcza wielotonażowy oraz publiczny. W tym aspekcie, największe nadzieje wiąże się z rozwojem technologii zasilania pojazdów wodorem.

Polska ma do odegrania ważną rolę w całym procesie z przynajmniej 3 powodów.
Po pierwsze, jesteśmy znaczącym producentem wodoru w Europie – produkujemy  ilość, która wystarczy do zasilenia 5 milionów pojazdów wodorowych.

Po drugie, polskie sieci gazowe, które będą rozbudowywane, można od razu przystosować do przesyłu wodoru, zamiast wzorem innych państw modernizować już istniejące. Co więcej, można skorzystać do finansowania tych inwestycji z unijnego Funduszu Odbudowy.

Po trzecie wreszcie, rozwój technologii wodorowych wpisuje się w plan dekarbonizacji i inwestycji w odnawialne źródła energii, który ma być realizowany przez Polskę w ramach międzynarodowych zobowiązań. Wodór, który może być pozyskiwany z odnawialnych źródeł energii i którego zastosowania ograniczają kwestie techniczne, wydaje się idealną alternatywą dla węgla.

By w pełni wykorzystać szansę jaka stoi przed Polską, potrzebne jest współdziałanie i koordynacja działań zmierzających do rozwoju infrastruktury wodorowej. W tym celu Zespół Doradców Gospodarczych TOR zainicjował projekt Wodór2030.pl.