Miesiąc: luty 2021

Zespół ekspertów z Instytutu Fraunhofera Produkcji Technologii i Zaawansowanych Materiałów IFAM w Niemczech opracował specjalne paliwo wodorowe w formie pasty. Wysoka gęstość, odporność na wysoką temperaturę oraz łatwość aplikacji sprawiają, że POWERPASTE może stać się dobrą alternatywą dla benzyny. Pasta wodorowa ma być przechowywana w pojeździe w formie specjalnego wkładu. Gdy się skończy, użytkownik po prostu wymienia wkład oraz napełnia zbiornik paliwowy wodą.

Dziesięciokrotnie wyższa gęstość energetyczna sprawia, że pojazdy zasilane takim paliwem przejadą bez konieczności tankowania odległości porównywalne lub nawet większe niż na tradycyjnej benzynie. Wysoka trwałość termiczna sprawia, że pojazd może bezpiecznie stać na słońcu.

Według niemieckich badaczy, pastę można by wykorzystać nie tylko w przypadku pojazdów lądowych, ale też np. dronów. Obecnie Instytut buduje pilotażową fabrykę pasty w Braunschweig. Otwarcie ma nastąpić jeszcze w tym roku. Wtedy zakład będzie produkował około 4 tony POWERPASTE rocznie.

NFOŚiGW wesprze technologię produkcji i przesyłu czystego wodoru. 2,5 miliarda złotych zostanie przeznaczone m.in. na dostosowanie infrastruktury do transportu i magazynowania, a także wykorzystania wodoru w transporcie drogowym, kolejowym i wodnym.

W programie Nowa Energia liczy się innowacyjność, opłacalność ekonomiczna rozwiązania, a także możliwość połączenia potencjału różnych sektorów rynkowych. Szanse na dofinansowanie mają przede wszystkim przedsiębiorcy, którzy planują uruchomić produkcję nowego wyrobu w zakresie gospodarki wodorowej lub wdrożyć nową technologię wodorową we własnej działalności.

Oferenci mogą ubiegać się o pożyczkę do 85% kosztów. Mają też możliwość premii innowacyjnej w wysokości do 20%. kapitału wypłaconej pożyczki po uzyskaniu efektu rzeczowego, ale nie więcej niż 10 mln zł. Istnieje również możliwość uzyskania dodatkowego dofinansowania na ew. prace badawcze i rozwojowe. Beneficjenci, którzy zdecydują się na powtórzenie wdrożenia i skalowanie wdrożonej technologii mogą liczyć na umorzenie do 25% pożyczki.

Eksperci z obydwu instytucji dostrzegli przede wszystkim konieczność uszczegółowienia niektórych zapisów. Uważają, że należy lepiej powiązać cele polityki wodorowej z innymi krajowymi i unijnymi dokumentami strategicznymi.

Zdaniem RBF i ZDG TOR, w projekcie brakuje szczegółowych rozwiązań dotyczących okresu po 2030 roku. Istotnym aspektem byłoby zróżnicowanie wsparcia w zależności od poziomu zaawansowania wdrażanej technologii, a także jej czystości oraz wpływu na środowisko. Aby to było możliwe potrzeba jest też większa precyzja w definicji wodoru.
W prognozach brakuje możliwości ewentualnego zwiększenia nakładów inwestycyjnych wraz ze wzrostem popytu na wodór oraz uzasadnienia merytorycznego dla planowanych wydatków 2 mld zł do 2025 roku oraz 15 mld do 2030 roku.

Strategia nie zachęca indywidualnych właścicieli do wymiany pojazdów na napędzane wodorem, brakuje też wsparcia dla podmiotów chcących uruchamiać ogólnodostępne stacje tankowania.
W odniesiono do transportu kolejowego, wskazano na potrzebę wytypowania linii kolejowych, których elektryfikacja jest niecelowa, a które można w związku z tym przeznaczyć do pilotażowego wprowadzenia trakcji wodorowej. Zdaniem ekspertów szansą z kolei dla transportu kolejowego mogłoby być wykorzystanie wodoru odpadowego z zakładów przemysłowych tam, gdzie znajdują się bocznice kolejowe.

Zbyt mało uwagi poświęcono różnym formom wsparcia w etapie początkowym rozwoju rynku np. w formie dofinansowanych programów pilotażowych, zwłaszcza w sektorze kolei pasażerskiej i transportu intermodalnego.

Poznań, Chełm i Włocławek dzięki dotacji z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zakupią ponad 100 autobusów z napędem wodorowym. W ramach tych funduszy powstaną również dwie stacje.

Barierą w rozwoju technologii wodorowej w Polsce jest brak odpowiednio dostosowanych stacji paliw. Coraz więcej firm i samorządów przeznacza środki na rozwój infrastruktury zeroemisyjnej.

Wychodząc naprzeciw potrzebie Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) wprowadziła do umów na dzierżawę miejsc obsługi podróżnych (MOP) zapisy zachęcające do rozwijania oferty instalacji stacji wodorowych. Dzierżawcom, którzy zdecydują się na takie rozwiązanie przysługuje zwolnienie z czynszu od przychodu uzyskanego ze sprzedaży wodoru przez pięć lat od dnia dokonania pierwszej transakcji sprzedaży wodoru
Na razie zapisy umowy dotyczące budowy na MOP stacji wodorowych są fakultatywne, ale GDDKiA nie wyklucza wdrożenia ich jako obligatoryjnych, jeśli liczba aut zasilanych wodorem będzie w Polsce rosła.

Narodowe Centrum Badań i Rozwoju wyłoniło cztery firmy w programie E-VAN, którego celem jest stworzenie polskiego samochodu dostawczego o napędzie elektrycznym i wodorowym. Na czele znalazł się Innovation AG, startup ze Zgorzelca. Dotację w wysokości 3 mln zł na dalsze badania otrzymały również spółka Sobiesława Zasady, warszawki Instytut Elektrotechniki oraz wodorowa Syrena z Kutna wraz z Ekoenergetyką i Mpower.

Celem programu jest opracowanie pojazdów o ładowności przynajmniej jednej tony oraz przejeżdżających na jednym ładowaniu 250 (pojazd bateryjny) do 400 km (pojazd napędzany przez ogniwa paliwowe). W ramach konkursu oceniane były wstępna koncepcja techniczna i biznesowa oraz potencjał badawczo rozwojowy podmiotu. Do II etapu, zgodnie z założeniami konkursu, przeszły dwa najlepsze projekty dostawczaków elektrycznych i dwa najlepsze projekty wodorowe.